---

'En mijn dochter Angela, die niets liever wilde dan eindelijk de hele waarheid kennen, heeft ze gelezen.'

Het boek begint en eindigt hetzelfde. Allereerst het voorwoord waarin Edith direct dank betuigt aan haar dochter. Aan het einde van het verhaal gebeurt dit weer, dit citaat. Het is de allerlaatste zin van dit boek. Het verwonderde mij vooral dat na zó een hels verhaal over verscheidene jaren Edith liefdevol eindigde. 

Na het volledige boek gelezen te hebben, moet ik toch enkele dingen kwijt. Op voorhand had ik nooit of te nimmer kunnen denken dat het boek zo intens zou zijn. Voor mij was het werkelijk een rollercoaster van emoties. Elke dag een hoofdstuk lezen zorgde er bij mij voor dat ik het boek met mijn volle concentratie kon lezen. Mijn kennis over de Tweede Wereldoorlog werd er enorm veel groter door, +door de aanvullingen tijdens de lessen geschiedenis op school. Achteraf gezien was dit zeker en vast een van de meest aangrijpende dingen die ik ooit gelezen heb en zou ik het zeker aanraden om dit boek ook eens te lezen! 

Ik heb bewust er voor gekozen om tijdens de blogposts niet al te veel over de inhoud van het boek te vertellen, maar vooral mijn impressies met jullie te delen. Op deze manier is het volgens mij interessanter/leuker om zelf aan dit boek te beginnen lezen. Jullie kunnen het ook zien als een soort van voorbode op wat jullie onderweg op jullie leesbode zullen voelen en denken.

Ik wil jullie nog bedanken voor al de support op deze posts en ik hoop dat jullie er van genoten hebben!

Veel liefs x

Pieter-Jan